Cuti paterniti: Di ​​Jepun, ia adalah empat minggu, tetapi lelaki terlalu takut untuk mengambilnya

Hong Kong
CNN
—

Seorang kanak-kanak yang menaiki bahu ayahnya tersenyum ketika mereka berjalan-jalan melalui taman yang dibarisi daun-daun kuning yang disentuh musim luruh – itulah imej tipikal “ikumen” Jepun.

Istilah ini menggabungkan perkataan Jepun ikuji, yang bermaksud menjaga kanak-kanak, dan ikemen, merujuk kepada lelaki yang kelihatan keren.

Pihak berkuasa Jepun telah mempromosikan istilah ini secara meluas dalam dekad yang lalu untuk memerangi waktu kerja negara yang terkenal panjang yang bukan sahaja menyebabkan bapa yang gila kerja kehilangan masa keluarga dan ibu yang tinggal di rumah daripada kerjaya, tetapi telah membantu memacu kadar kelahiran ke salah satu yang terendah dalam dunia.

Untuk merebut “peluang terakhir untuk membalikkan” keadaan, Perdana Menteri Fumio Kishida minggu lalu melancarkan sekumpulan dasar, termasuk meningkatkan nafkah anak dan ikrar untuk meningkatkan bilangan pekerja lelaki yang mengambil cuti paterniti daripada 14 peratus sekarang kepada 50 peratus menjelang 2025, dan 85 peratus menjelang 2030.

Tetapi sesetengah dalam ekonomi ketiga terbesar di dunia – yang telah lama bergelut dengan kadar kesuburan yang menurun dan populasi yang semakin tua – ragu-ragu rancangan itu benar-benar boleh menggerakkan jarum.

Makoto Iwahashi, ahli POSSE, sebuah kesatuan buruh yang didedikasikan untuk pekerja muda, berkata walaupun rancangan kerajaan berniat baik, ramai lelaki Jepun terlalu takut untuk mengambil cuti paterniti kerana potensi kesan daripada majikan mereka.

Lelaki Jepun berhak mendapat cuti paterniti fleksibel selama empat minggu, sehingga 80 peratus daripada gaji mereka, di bawah rang undang-undang yang diluluskan oleh parlimen Jepun pada 2021.

Tetapi di sebalik undang-undang, lelaki tetap “takut” bahawa mengambil cuti mungkin mempunyai kesan negatif terhadap prospek kenaikan pangkat mereka atau mereka mungkin ditugaskan semula ke jawatan berbeza dengan tanggungjawab yang lebih sedikit, kata Iwahashi.

Walaupun adalah menyalahi undang-undang untuk mendiskriminasi pekerja yang mengambil cuti bersalin dan bersalin di Jepun, Iwahashi berkata pekerja yang mempunyai kontrak jangka tetap amat terdedah.

Bagaimanapun, “Sedikit perubahan pada cuti paterniti tidak akan mengubah kadar kelahiran yang semakin menurun,” tambahnya.

Hisakazu Kato, seorang profesor ekonomi di Universiti Meiji di Tokyo, berkata walaupun syarikat besar semakin menerima cuti ibu bapa selama ini, firma yang lebih kecil masih mempunyai tempahan.

“Syarikat-syarikat kecil takut mereka akan menghadapi (kekurangan pekerja) kerana cuti menjaga anak, dan ini memberi tekanan kepada bapa muda yang ingin mengambil cuti menjaga anak pada masa hadapan,” katanya.

Pada sidang akhbar minggu lalu, perdana menteri mengakui kebimbangan itu dan berjanji untuk mempertimbangkan pemberian elaun untuk perusahaan kecil dan sederhana, dengan butiran akan diumumkan pada Jun pada pelan tindakan dasar tahunannya.

Beliau juga mendedahkan rancangan yang bertujuan untuk meningkatkan pengambilan cuti paterniti dengan menggalakkan firma untuk mendedahkan prestasi mereka.

Pada 2022, bilangan kelahiran baharu di Jepun merosot di bawah 800,000 buat kali pertama sejak rekod bermula pada 1899, pencapaian terbaru dalam trend yang dilihat kerajaan semakin membimbangkan.

Minggu lalu, Kishida memberi amaran bahawa “enam hingga tujuh tahun akan datang akan menjadi peluang terakhir untuk membalikkan trend penurunan kadar kelahiran”.

Tetapi Stuart Gietel-Basten, seorang profesor dasar awam dan sains sosial di Universiti Sains dan Teknologi Hong Kong, memberi amaran bahawa kadar kelahiran yang rendah selalunya merupakan tanda faktor budaya berakar umbi yang berkemungkinan akan menentang perubahan dasar. Faktor sedemikian mungkin terdiri daripada budaya kerja kepada sikap jantina, tambahnya.

“Meningkatkan cuti paterniti adalah dasar yang baik, tidak syak lagi. Ia pasti akan memberikan ramai lelaki (dan wanita) dengan hasil yang positif. Namun, melainkan norma dan sikap budaya yang berlaku mengubah impak pada peringkat makro mungkin terhad,” kata sarjana itu.

Riki Khorana, 26, yang merancang untuk mengikat tali pertunangan dengan teman wanitanya pada Jun, berkata kos sara hidup yang tinggi adalah antara kebimbangan terbesarnya dalam membina keluarga.

Bekerja sebagai jurutera di salah sebuah konglomerat terbesar Jepun di tengah-tengah Tokyo, ibu kota negara itu, dia mengenal pasti dirinya sebagai seorang yang berpendapatan tinggi, namun dia berkata dia kini tinggal bersama ibu bapanya di Yokohama, bandar kedua terbesar Jepun di selatan Tokyo.

Selepas berkahwin, dia akan berpindah dari rumah ibu bapanya tetapi masih perlu tinggal di Yokohama kerana sewa Tokyo yang tinggi.

Tokyo ialah bandar kesembilan paling mahal untuk didiami ekspatriat, menurut firma perunding AS Mercer’s Cost of Living Survey.

Khorana berkata beliau merancang untuk mempunyai dua anak, tetapi jika ada dasar kerajaan yang lebih berkesan maka beliau akan mempertimbangkan lebih banyak lagi.

“Bagi saya, saya rasa saya tidak mampu menanggung lebih daripada dua orang anak,” katanya. “Terdapat orang yang kurang selamat dari segi kewangan yang menganggap mereka tidak boleh mempunyai lebih daripada seorang anak.”

Kadar kesuburan negara – purata bilangan kanak-kanak yang dilahirkan oleh wanita semasa tahun pembiakan mereka – telah jatuh kepada 1.3, jauh di bawah 2.1 yang diperlukan untuk mengekalkan populasi yang stabil.

Selama bertahun-tahun, pakar juga telah menunjukkan rasa pesimisme yang berlaku di kalangan golongan muda yang, disebabkan oleh tekanan kerja dan genangan ekonomi, mempunyai sedikit keyakinan pada masa depan.

Minggu lalu, perdana menteri berkata beliau merancang pembaharuan pasaran yang akan meningkatkan gaji dan bantuan ekonomi untuk pekerja muda. Beliau juga berjanji untuk memperkenalkan faedah yang boleh menyokong pekerja bebas atau bekerja sendiri dan bercakap tentang elaun tambahan untuk nafkah anak, pendidikan dan perumahan.

Profesor ekonomi Kato merasakan dasar baharu itu tidak mungkin mencukupi untuk menyelesaikan masalah demografi negara.

Tetapi dia melihat satu kelebihan dalam menggalakkan cuti bapa.

“Saya fikir ini adalah cadangan yang baik kerana ia bukan sahaja menambah baik dasar keluarga, tetapi juga kesaksamaan jantina,” katanya.